Βουβωνοκήλες

Βουβωνοκήλες και η αντιμετώπισή τους

Οι βουβωνοκήλες εμφανίζονται σαν εξογκώματα στη βουβωνική χώρα και μπορεί να γίνουν πιο εμφανείς όταν βήχετε, όταν τεντώνεστε ή όταν στέκεστε όρθιοι. Οι κήλες αυτές συνήθως δεν είναι επώδυνες και η διόγκωση που προκαλούν συχνά εξαφανίζεται στην ύπτια θέση. Με την πάροδο του χρόνου, η παρουσία της κήλης μπορεί να συνοδεύεται από ήπια δυσφορία. Σε κάθε χρονικό στάδιο, η αδυναμία να «μειωθεί» ή να αναταχθεί το εξόγκωμα πίσω στην κοιλιακή χώρα συνήθως σημαίνει ότι η κήλη εμφανίζει επιπλοκή και απαιτεί επείγουσα χειρουργική παρέμβαση.

Κινητά σπλάγχνα της κοιλίας, συνηθέστερα το επίπλουν (κοιλιακό λίπος) και το λεπτό ή παχύ έντερο, αποτελούν το περιεχόμενο της κήλης και συνεπώς διατρέχουν τον κίνδυνο να περισφιχθούν επί αδυναμίας ανάταξης της κήλης. Η κατάσταση αυτή μπορεί να οδηγήσει σε νέκρωση και γάγγραινα των οργάνων, με δυνητικά μοιραίες συνέπειες. Η χρονική στιγμή των επιπλοκών δεν είναι προβλέψιμη. Η επείγουσα χειρουργική επέμβαση της κήλης σχετίζεται με πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο επιπλοκών σε σχέση με ένα προγραμματισμένο, «εκλεκτικό» χειρουργείο.

Παθοφυσιολογία

Στους άνδρες ενίοτε οι βουβωνοκήλες ακολουθούν την ίδια διαδρομή με τους όρχεις, όταν αυτοί μεταναστεύουν από την κοιλιά στο όσχεο κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης του ουροποιογεννητικού συστήματος. Το γεγονός αυτό μπορεί να οδηγήσει στην παρουσία του κηλικού σάκου ακόμη και εντός του οσχέου (οσχεοβουβωνοκήλη). Πρόσθετοι παράγοντες όπως ανατομικές διαταραχές ή δομικές διαταραχές στη σύνθεση του κολλαγόνου του συνδετικού ιστού και καταστάσεις που προκαλούν αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης (παχυσαρκία, χρόνιος βήχας, δυσκοιλιότητα, εγκυμοσύνη, άρση βαρέων αντικειμένων) συμβάλλουν στην εμφάνιση της βουβωνοκήλης και στα δύο φύλα.

Η διάγνωση της βουβωνοκήλης τίθεται σχεδόν πάντα με την κλινική εξέταση και επιβεβαιώνεται ενίοτε απεικονιστικά με τη διενέργεια συνήθως υπερηχογραφήματος ώστε να αποκλειστούν άλλες παθολογικές καταστάσεις στην περιοχή.

Χειρουργική αντιμετώπιση

Η χειρουργική διόρθωση της βουβωνοκήλης ονομάζεται αποκατάσταση της κήλης.  Η χειρουργική επέμβαση συνήθως διενεργείται στα πλαίσια της ημερήσιας νοσηλείας στο νοσοκομείο (one-day surgery). Υπάρχουν διάφορες χειρουργικές στρατηγικές που μπορεί να χρησιμοποιηθούν για την αποκατάσταση της κήλης. Οι τεχνικές αυτές περιλαμβάνουν την ανοικτή και τη λαπαροσκοπική αποκατάσταση. Σε κάθε περίπτωση πραγματοποιείται ανάταξη του περιεχομένου της κήλης στην κοιλία και σύγκλειση του χάσματος με την τοποθέτηση ενός συνθετικού υλικού (πλέγματος). Η λαπαροσκοπική μέθοδος χρησιμοποιείται συχνότερα σε εκλεκτικές περιπτώσεις και πλεονεκτεί στο ότι αποκαθιστά τη φυσιολογική ανατομία ενισχύοντας το χάσμα και τα αδύναμα κοιλιακά τοιχώματα εκ των έσω.