Αν έχω βουβωνοκήλη τι πρέπει να αποφεύγω;

Η βουβωνοκήλη εμφανίζεται όταν κάποιο ενδοκοιλιακό σπλάγχνο (συνηθέστερα ενδοκοιλιακό λίπος ή τμήμα του εντέρου) προβάλλει μέσω ενός αδύναμου σημείου του κατώτερου κοιλιακού τοιχώματος, στη βουβωνική περιοχή. Η προβολή αυτή μέσα από το αδύναμο σημείο του κοιλιακού τοιχώματος δημιουργεί ένα ορατό εξόγκωμα το οποίο συνοδεύεται από ενόχληση και πόνο, ιδιαίτερα όταν το άτομο βήχει ή σκύβει για να σηκώσει ένα βαρύ αντικείμενο. Βέβαια, δεν αποκλείεται η κήλη να μην προκαλέσει κανένα σύμπτωμα για μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν αναρωτιέστε: Αν έχω βουβωνοκήλη τι πρέπει να αποφεύγω στην καθημερινότητά μου, η πιο απλοποιημένη απάντηση είναι συνήθειες και καταστάσεις που ασκούν υπερβολική πίεση στο πάσχον σημείο του κοιλιακού τοιχώματος. Για να ελαχιστοποιηθεί η δυσφορία και να μειωθεί ο κίνδυνος επιδείνωσης της κήλης, τα άτομα που έχουν διαγνωστεί με βουβωνοκήλη πρέπει να είναι προσεκτικά σε ορισμένες δραστηριότητες, τροφές και συνήθειες της καθημερινότητάς τους.

Αν έχω βουβωνοκήλη τι να αποφεύγω στο κομμάτι της διατροφής;

Η δυσκολία κατά την κένωση (δυσχεσία) είναι ένας σημαντικός παράγοντας που αυξάνει την ενδοκοιλιακή πίεση και ωθεί το περιεχόμενο της κήλης προς τα έξω, καθιστώντας την μεγαλύτερη και δυνητικά πιο επώδυνη. Η δυσκοιλιότητα συχνά προκύπτει από κατανάλωση τροφών χαμηλής περιεκτικότητας σε φυτικές ίνες και ανεπαρκή πρόσληψη νερού. Μια διατροφή που δεν περιλαμβάνει αρκετά φρούτα, λαχανικά, δημητριακά ολικής αλέσεως και όσπρια μπορεί να οδηγήσει σε σκληρής σύστασης κόπρανα, τα οποία απαιτούν υπερβολική προσπάθεια για να αποβληθούν. Η αφυδάτωση επιδεινώνει το πρόβλημα, λόγω στερεοποίησης των κοπράνων και δυσχέρειας στην αποβολή τους.

Για την πρόληψη της δυσκοιλιότητας απαιτείται η υιοθέτηση διατροφής πλούσιας σε φυτικές ίνες και πρόσληψης άφθονου νερού. Τα υπακτικά που διατίθενται χωρίς ιατρική συνταγή μπορεί να ληφθούν περιστασιακά, υπό ιατρική καθοδήγηση. Είναι επίσης κρίσιμο να μην αγνοούνται τα φυσικά σήματα του σώματος για αφόδευση, καθώς η αλλαγή των καθημερινών συνηθειών μπορεί να οδηγήσει σε περαιτέρω καταπόνηση και επιδείνωση των συμπτωμάτων της κήλης.

Ορισμένα τρόφιμα είναι επίσης γνωστά πως ευοδώνουν την παραγωγή αερίων, προκαλώντας αίσθημα μετεωρισμού (φουσκώματος) και συγκεκριμένα τα ανθρακούχα ποτά, τα γαλακτοκομικά προϊόντα σε άτομα με δυσανεξία στη λακτόζη, ορισμένα λαχανικά όπως το μπρόκολο και το λάχανο, καθώς και τα όσπρια, όπως τα φασόλια και οι φακές. Ομοίως, τα τηγανητά και λιπαρά τρόφιμα μπορούν να προκαλέσουν δυσπεψία, ενισχύοντας το φούσκωμα.

Για τη μείωση της δυσφορίας, οι άνθρωποι με βουβωνοκήλη θα πρέπει να επιλέγουν τροφές που είναι εύπεπτες και δεν προκαλούν φούσκωμα ή συσσώρευση αερίων. Η κατανάλωση μικρότερων και πιο συχνών γευμάτων αντί για μεγάλα, βαριά γεύματα μπορεί να βοηθήσει. Επίσης, η αποφυγή τροφίμων που περιέχουν τεχνητά γλυκαντικά και υπερβολικά επεξεργασμένα συστατικά μπορεί να βελτιώσει την πέψη και να μειώσει την ενδοκοιλιακή πίεση.

Αποφυγή άρσης βαρέων αντικειμένων και εξουθενωτικών δραστηριοτήτων

Ένας από τους κύριους παράγοντες που μπορεί να δημιουργήσουν και να επιδεινώσουν μια βουβωνοκήλη είναι η υπερβολική καταπόνηση των κοιλιακών μυών. Δραστηριότητες που απαιτούν άρση βαρέων αντικειμένων ή έντονη σωματική καταπόνηση μπορούν να αυξήσουν σημαντικά την ενδοκοιλιακή πίεση, με αποτέλεσμα η κήλη να μεγαλώνει ή να προκαλεί περισσότερα συμπτώματα. Η ανύψωση βαρέων αντικειμένων, ειδικά χωρίς τη σωστή τεχνική, ασκεί υπερβολική πίεση στην κατώτερη κοιλιακή περιοχή. Η συμμετοχή σε επίπονα αθλήματα, όπως η άρση βαρών, το CrossFit ή αθλήματα υψηλής έντασης όπως η πάλη και το ποδόσφαιρο, μπορεί επίσης να επιδεινώσει την κατάσταση. Ακόμη και ασκήσεις όπως οι κάμψεις και η εκγύμναση των κοιλιακών πρέπει να εκτελούνται με ιδιαίτερη προσοχή, καθώς ο συνδυασμός των κινήσεων που απαιτούνται ασκούν άμεση, ισχυρή πίεση στους κοιλιακούς μύες.

Εάν η ανύψωση βαρών είναι αναπόφευκτη, είναι σημαντικό να πραγματοποιείται με τη σωστή τεχνική, όπως η κάμψη στα γόνατα αντί για τη μέση και η διατήρηση της πλάτης ίσιας. Πάντα συνιστάται η λήψη συμβουλών από έναν γιατρό πριν πραγματοποιηθεί οποιαδήποτε έντονη σωματική δραστηριότητα που μπορεί να επιδεινώσει την κήλη.

Αποφυγή παρατεταμένης όρθιας ή καθιστής θέσης

Η παραμονή σε μια θέση για μεγάλα χρονικά διαστήματα, είτε πρόκειται για ορθοστασία είτε για καθιστική στάση, μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της βουβωνοκήλης. Η παρατεταμένη ορθοστασία μπορεί να αυξήσει την πίεση λόγω της βαρύτητας, ενώ το πολύωρο κάθισμα, ειδικά με κακή στάση σώματος, μπορεί να προκαλέσει συμπίεση και δυσφορία στην πάσχουσα περιοχή του κοιλιακού τοιχώματος. Άτομα με καθιστική εργασία ή με μη δραστήριο τρόπο ζωής πρέπει να κάνουν τακτικά μικρά διαλείμματα για να κινούνται και να αλλάζουν θέση.

Αν έχω βουβωνοκήλη τι πρέπει να αποφεύγω αναφορικά με το βάρος μου;

Η παχυσαρκία και η υπερβολική αύξηση βάρους ασκούν επιπλέον πίεση στην κοιλιακή κοιλότητα, γεγονός που μπορεί να επιδεινώσει τα συμπτώματα της βουβωνοκήλης και να αυξήσει τον κίνδυνο επιπλοκών. Η περίσσεια σωματικού βάρους επιβαρύνει τους κοιλιακούς μυς και αυξάνει την ενδοκοιλιακή πίεση, οδηγώντας σε μεγαλύτερη προβολή της κήλης προς τα έξω. Οι κακές διατροφικές συνήθειες, όπως η κατανάλωση τροφών υψηλής θερμιδικής αξίας και χαμηλής θρεπτικής αξίας, σε συνδυασμό με καθιστική ζωή, μπορούν να επιταχύνουν την αύξηση βάρους και να επιδεινώσουν την κατάσταση. Η διατήρηση συνεπώς ενός υγιούς σωματικού βάρους είναι κρίσιμη για τη διαχείριση της βουβωνοκήλης. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με μια ισορροπημένη διατροφή που περιλαμβάνει φυσικές τροφές, πρωτεΐνες και φυτικές ίνες, καθώς και ελαφριά σωματική δραστηριότητα, όπως το περπάτημα ή το κολύμπι.

Εάν αναρωτιέστε αν έχω βουβωνοκήλη τι πρέπει να προσέχω, η απάντηση είναι η αποφυγή ανύψωσης βαρέων αντικειμένων, δυσκοιλιότητας, τροφών που προκαλούν φούσκωμα, πολύωρης καθιστικής ή όρθιας στάσης και υπερβολικής αύξησης του βάρους. Η βουβωνοκήλη απαιτεί προσοχή και τροποποίηση ορισμένων συνηθειών και καταστάσεων ώστε να αποφευχθούν περαιτέρω επιπλοκές. Αν και αυτά τα μέτρα μπορούν να βοηθήσουν στη διαχείριση της κατάστασης και να αποτρέψουν την επιδείνωση του προβλήματος έως κάποιο βαθμό, δεν μπορούν ωστόσο ΠΟΤΕ να επιλύσουν οριστικά το πρόβλημα. Η χειρουργική επέμβαση είναι η μοναδική οριστική λύση για την αντιμετώπιση της πάθησης. Σήμερα, η πρώτη επιλογή είναι πια η λαπαροσκοπική χειρουργική αντιμετώπιση των κηλών, όπου με ελάχιστα επεμβατικό τρόπο το περιεχόμενο της κήλης τοποθετείται στην αρχική του θέση και το αδύναμο σημείο στο κοιλιακό τοίχωμα ενισχύεται με πλέγμα. Η εγχείρηση αποκατάστασης κήλης με πλέγμα μάλιστα προσφέρει υψηλή αποτελεσματικότητα και συνδέεται με πολύ χαμηλό ποσοστό υποτροπών.