Μηροκήλη

Και οι δύο είναι κήλες της βουβωνικής χώρας, αλλά:

• Μηροκήλη: εμφανίζεται κάτω από τον βουβωνικό σύνδεσμο, στον μηριαίο δακτύλιο, πιο κοντά στο άνω μέρος του μηρού.
• Βουβωνοκήλη: εμφανίζεται πάνω από τον βουβωνικό σύνδεσμο, στο βουβωνικό κανάλι.

Κλινικά, η μηροκήλη εντοπίζεται χαμηλότερα και πιο “προς το πόδι”, ενώ συνδέεται με πολύ μεγαλύτερο κίνδυνο στραγγαλισμού εντέρου. Συχνά διαγιγνώσκεται για πρώτη φορά όταν ήδη έχει κάνει επιπλοκή.

Η μηροκήλη είναι σημαντικά συχνότερη σε γυναίκες, ιδιαίτερα μέσης και μεγαλύτερης ηλικίας. Αυτό σχετίζεται με:

• ανατομικές διαφορές στη λεκάνη και στο μηριαίο δακτύλιο
• χαλάρωση των ιστών μετά από εγκυμοσύνες
• αλλαγές στο συνδετικό ιστό με την πάροδο των ετών

Παρά το ότι είναι συχνότερη στις γυναίκες, όταν εμφανιστεί σε άνδρες έχει την ίδια υψηλή πιθανότητα επιπλοκών και χρειάζεται χειρουργική αντιμετώπιση.

Γενικά, όχι. Σε αντίθεση με ορισμένες μικρές βουβωνοκήλες όπου μπορεί προσωρινά να εφαρμοστεί “watchful waiting”, στις μηροκήλες η τακτική αυτή δεν συνιστάται, λόγω του πολύ υψηλού κινδύνου περίσφιξης σε σχετικά σύντομο χρονικό διάστημα.

Ακόμα και εάν η μηροκήλη προκαλεί ελάχιστη ενόχληση, η διεθνής πρακτική είναι η έγκαιρη, προγραμματισμένη χειρουργική αποκατάσταση, πριν εξελιχθεί σε επείγον περιστατικό.

Σημάδια που ανησυχούν και απαιτούν άμεση μετάβαση σε Τμήμα Επειγόντων:

• ξαφνικός, έντονος πόνος χαμηλά στη βουβωνική χώρα ή στο άνω μέρος του μηρού
• σκληρό, επώδυνο εξόγκωμα που δεν υποχωρεί όταν ξαπλώνετε
• ερυθρότητα, τοπική θερμότητα και έντονο άλγος στην περιοχή
• ναυτία, εμετοί, διάταση (φούσκωμα) της κοιλιάς
• γενική κακουχία, πυρετός

Σε αυτή τη φάση υπάρχει κίνδυνος ισχαιμίας και νέκρωσης του εντέρου, αν δεν γίνει άμεσα χειρουργική αποκατάσταση.

Οι λαπαροσκοπικές/ενδοσκοπικές τεχνικές (TEP / TAPP) προσφέρουν:

• μικρές τομές και ελάχιστο τραυματισμό των ιστών
• μειωμένο μετεγχειρητικό πόνο
• ταχύτερη επιστροφή σε εργασία και δραστηριότητες
• δυνατότητα ταυτόχρονης αντιμετώπισης τυχόν αμφοτερόπλευρων κηλών ή συνύπαρξης βουβωνοκήλης
• πολύ καλό αισθητικό αποτέλεσμα

Σε εξειδικευμένα κέντρα και από έμπειρους χειρουργούς, οι τεχνικές αυτές έχουν εξαιρετικά χαμηλά ποσοστά υποτροπής και επιπλοκών.

Συνήθως, η αποκατάσταση μηροκήλης με σύγχρονη ελάχιστα επεμβατική τεχνική:

• γίνεται ως one-day surgery (ημερήσια νοσηλεία) ή με 1 διανυκτέρευση
• επιτρέπει άμεση κινητοποίηση από την ίδια ημέρα
• απαιτεί λίγες ημέρες για επιστροφή σε ελαφριά εργασία
• περιορίζει τις βαριές σωματικές δραστηριότητες για κάποιες εβδομάδες (ανάλογα με το είδος της δουλειάς και τις οδηγίες του χειρουργού)

Ο πόνος ελέγχεται συνήθως με απλά παυσίπονα και η πλειονότητα των ασθενών επανέρχεται γρήγορα στην καθημερινότητά της.

Δεν υπάρχει τρόπος να αποκλειστεί εντελώς η εμφάνιση μηροκήλης, καθώς παίζουν ρόλο και ανατομικοί, κληρονομικοί παράγοντες. Ωστόσο, μπορείτε να μειώσετε γενικά τον κίνδυνο κηλών κοιλιακού τοιχώματος:

• διατηρώντας φυσιολογικό σωματικό βάρος
• αποφεύγοντας την απότομη, υπερβολική άρση βαρών
• αντιμετωπίζοντας έγκαιρα τη χρόνια δυσκοιλιότητα ή τον χρόνιο βήχα
• σταματώντας το κάπνισμα

Το σημαντικότερο όμως είναι, όταν εμφανιστεί ύποπτο εξόγκωμα ή πόνος στη βουβωνική/μηριαία περιοχή, να εξετάζεστε έγκαιρα από Γενικό Χειρουργό, ώστε η διάγνωση και η αντιμετώπιση να γίνονται πριν εμφανιστούν επιπλοκές.

Η έντονη άσκηση, ειδικά με άρση βαρών ή ασκήσεις που αυξάνουν απότομα την ενδοκοιλιακή πίεση (ξεσπάσματα, βαριά κοιλιακά, δυνατά σπρωξίματα), μπορεί να επιδεινώσει μια μηροκήλη και να αυξήσει τον κίνδυνο περίσφιξης.
Ελαφριά αερόβια άσκηση (περπάτημα, ήπια ποδηλασία) συνήθως επιτρέπεται, εφόσον δεν προκαλεί πόνο, αλλά δεν θεραπεύει τη μηροκήλη.

Επειδή η μηροκήλη έχει υψηλή πιθανότητα επιπλοκών, η σύσταση είναι να μην καθυστερεί η χειρουργική αποκατάσταση σε ασθενείς που γυμνάζονται συστηματικά, ιδίως αν ασχολούνται με βάρη ή έντονα σπορ. Μέχρι την επέμβαση, αποφεύγονται οι ασκήσεις που προκαλούν πόνο ή εμφανές “φούσκωμα” στην περιοχή.

Μετά από σύγχρονη, ελάχιστα επεμβατική αποκατάσταση μηροκήλης (λαπαροσκοπική ενδοσκοπική ή ρομποτική):

• Περπάτημα επιτρέπεται συνήθως από την ίδια ή την επόμενη ημέρα.
• Ήπια αερόβια άσκηση (π.χ. περπάτημα σε ταχύτερο ρυθμό, στατικό ποδήλατο) μπορεί να ξεκινήσει σε λίγες ημέρες, ανάλογα με την ενόχληση.
• Γυμναστήριο και βάρη επανέρχονται σταδιακά, κατά κανόνα μετά τις 3–4 εβδομάδες, με προοδευτική αύξηση φορτίων και πάντα σύμφωνα με τις οδηγίες του χειρουργού.

Ο πόνος είναι ο καλύτερος οδηγός: αν μια κίνηση προκαλεί έντονη ενόχληση στην περιοχή της επέμβασης, αποφεύγεται ή γίνεται σε πιο ήπια μορφή.

Στα παιδιά, η μηροκήλη εμφανίζεται συνήθως ως:

• εξόγκωμα ή φούσκωμα χαμηλά στη βουβωνική χώρα ή στο άνω μέρος του μηρού
• διόγκωση που μπορεί να γίνεται πιο έντονη όταν το παιδί κλαίει, τρέχει ή βήχει
• σε περίπτωση περίσφιξης: έντονος πόνος, ανησυχία, κλάμα, άρνηση για βάδιση, εμετοί, ευαισθησία στην περιοχή

Αν οι γονείς διαπιστώσουν ξαφνικό, σταθερό εξόγκωμα ή άλγος στην περιοχή, το παιδί πρέπει να αξιολογηθεί άμεσα από παιδοχειρουργό ή γενικό χειρουργό με εμπειρία σε παιδιατρικές κήλες.