μεταβολικό σύνδρομο

Όλα όσα πρέπει να γνωρίζετε για το Μεταβολικό Σύνδρομο

Το μεταβολικό σύνδρομο είναι μία διαταραχή που περιγράφηκε αναλυτικά το 1988 από τον Gerald Reaven και περιλαμβάνει την ταυτόχρονη παρουσία, στο ίδιο άτομο, παθήσεων υψηλού καρδιαγγειακού κινδύνου. Τέτοιες είναι η παχυσαρκία, ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, η αρτηριακή υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία. Το σύνδρομο αυτό εμφανίζεται στο 40% του πληθυσμού σε άτομα μεγαλύτερα των 60 ετών, παρόλο που υπάρχει εκτίμηση ότι στις ΗΠΑ συναντάται και σε άτομα άνω των 20 ετών με ποσοστό 24%.

Πού οφείλεται το μεταβολικό σύνδρομο;

Το μεταβολικό σύνδρομο θεωρείται ότι προκαλείται κυρίως λόγω διατροφής που είναι πλούσια σε λιπαρά και υδατάνθρακες και όπως είναι φυσικό παρατηρείται σε μεγαλύτερη συχνότητα στο δυτικό κόσμο.

Η παχυσαρκία και ιδιαίτερα η μορφή της που χαρακτηρίζεται από σημαντική εναπόθεση λίπους ενδοκοιλιακά (σπλαγχνική παχυσαρκία), προκαλεί ελάττωση της δραστικότητας της ενδογενούς ινσουλίνης επί των ιστών (κυρίως των μυών, του ήπατος και του λιπώδους ιστού). Αυτή η κατάσταση ονομάζεται αντίσταση στην ινσουλίνη και προδιαθέτει σε μεγάλο βαθμό στην εμφάνιση του συνδρόμου. Επιπλέον, η ελαττωμένη σωματική δραστηριότητα, το χαμηλό βάρος γέννησης, η πρόοδος της ηλικίας και το κάπνισμα συνδέονται επίσης με το σύνδρομο.

Ποια είναι τα συμπτώματα;

Δυστυχώς, το μεταβολικό σύνδρομο είναι συνήθως ύπουλο με αποτέλεσμα συνήθως να μην υπάρχουν συμπτώματα ή να σχετίζονται με τις επιμέρους παθήσεις που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Τί προβλήματα δημιουργούνται από το μεταβολικό σύνδρομο;

Το μεταβολικό σύνδρομο συνδέεται άμεσα με αυξημένο κίνδυνο για εμφάνιση σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2 και καρδιαγγειακών νοσημάτων, όπως έμφραγμα και αγγειακά εγκεφαλικά επεισόδια, ενώ αποτελεί γενεσιουργό αιτία μίας πλειάδας νοσημάτων, όπως η στεάτωση ήπατος, χολολιθίαση, άπνοια στον ύπνο, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών και αρκετές μορφές καρκίνου.

Πώς μπορώ να αντιμετωπίσω το μεταβολικό σύνδρομο;

Η παχυσαρκία αποτελεί το πιο σημαντικό αίτιο του συνδρόμου που πρέπει να αντιμετωπίσει ο ασθενής. Με την απώλεια βάρους θα βελτιωθούν οι μεταβολικές διαταραχές, όπως το σάκχαρο, η πίεση και τα αυξημένα λιπίδια, μέσω της βελτίωσης της αντίστασης στην ινσουλίνη.

Γενικά, ο ασθενής θα πρέπει να ακολουθήσει μία υποθερμιδική δίαιτα με πολλά μικρά γεύματα, να εντάξει στην καθημερινότητά του την άσκηση και να διακόψει το κάπνισμα και το αλκοόλ. Επίσης, θα πρέπει να αντιμετωπίσει με ειδική φαρμακευτική αγωγή τις διάφορες μεταβολικές διαταραχές που αναφέρθηκαν παραπάνω.

Εντούτοις, σε περίπτωση συνύπαρξης παχυσαρκίας με δείκτη μάζας σώματος μεγαλύτερο του 30, η ενδεδειγμένη σύγχρονη αντιμετώπιση (σύμφωνα με τις οδηγίες 51 Ενδοκρινολογικών Εταιριών παγκοσμίως, συμπεριλαμβανομένης και της ελληνικής) του μεταβολικού συνδρόμου και του διαβήτη τύπου 2 είναι η διενέργεια μεταβολικής χειρουργικής επέμβασης. Η μεταβολική χειρουργική βελτιώνει ή και θεραπεύει πλήρως το διαβήτη τύπου 2 ανεξάρτητα από την απώλεια βάρους την οποία, ωστόσο, επίσης επάγει.

Η προτεινόμενη σύγχρονη αντιμετώπιση του Διαβήτη 2 παρατίθεται στο παρακάτω διάγραμμα:

μεταβολικό σύνδρομο