Kήλη: Αίτια, Συμπτώματα, Τι είναι, Τα είδη & Τρόποι αντιμετώπισης

κήλη

Τι είναι η κήλη;

Είναι ένα “εξόγκωμα” που προβάλλει κάτω από το δέρμα του κοιλιακού τοιχώματος και οφείλεται στην είσοδο περιεχομένου της κοιλίας (π.χ. λίπος ή τμήμα εντέρου) μέσω ενός χάσματος που έχει δημιουργηθεί στο συγκεκριμένο σημείο του τοιχώματος.

Διάκριση Κηλών

  • Ανατάξιμη (ανατασσόμενη)
    Πρόκειται για την περίπτωση, στην οποία είναι δυνατό να συμβεί επαναφορά του οργάνου που προβάλλει πίσω στην κοιλία. Η αναταξιμότητα των κηλών εξαρτάται από πολλούς παράγοντες, που θα αξιολογήσει ο θεράπων ιατρός. Δεν απαιτείται επείγουσα χειρουργική αντιμετώπιση ανατάξιμων κηλών. Παρόλα αυτά δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που ανατάξιμες κήλες εξελίσσονται σε μη ανατάξιμες. Επιπλέον, η αναβολή της χειρουργικής οριστικής αντιμετώπισης δημιουργεί συμφύσεις, γεγονός που δυσχεραίνει την μετέπειτα χειρουργική αποκατάσταση.
  • Μη Ανατάξιμη
    Οι μη ανατάξιμες κήλες είναι σημαντικό να αντιμετωπιστούν χειρουργικά άμεσα. Όσο καθυστερεί η αποκατάσταση, ιδίως επί οξείας εμφάνισης αδυναμίας ανάταξης, τόσο αυξάνεται ο κίνδυνος ενδεχόμενης περίσφιξης και νέκρωσης του περιεχομένου τους. Εάν το περιεχόμενο περισφιχθεί, τότε ενδέχεται να κινδυνεύει ακόμη και η ζωή του ασθενούς.

Για περισσότερες πληροφορίες επικοινωνήσετε τηλεφωνικά με το Χειρουργό για επίλυση οποιασδήποτε απορίας στους αριθμούς: 210 68 33 193 & 6944 452 148

Που οφείλεται η δημιουργία της;

Οι κήλες οφείλονται συνήθως σε βαριά χειρωνακτική εργασία και σε μεγάλα βάρη που μπορεί να σηκώνει κάποιος στη δουλειά ή στο σπίτι. Γενικά, οποιαδήποτε κατάσταση η οποία αυξάνει την πίεση εντός της κοιλίας, όπως ο έντονος βήχας (ιδίως στους καπνιστές), η δυσκοιλιότητα, η υπερτροφία του προστάτη στους άνδρες και η εγκυμοσύνη στις γυναίκες, σχετίζεται με αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης κηλών. Συχνά ωστόσο, η εμφάνιση κηλών έχει σχέση και με τη σωματική κατασκευή του κάθε ατόμου, η οποία μπορεί να ευνοεί τη δημιουργία της, ακόμη και χωρίς επιβαρυντικούς παράγοντες.

Τι να κάνετε για να μειώσετε τις πιθανότητες εμφάνισης κηλών; 

Οι κήλες μπορεί να εμφανιστούν σε οποιονδήποτε, ανεξαρτήτως φύλου και ηλικίας. Στατιστικά το ποσοστό των ανδρών που εμφανίζουν κήλες είναι αρκετά μεγαλύτερο από το ποσοστό των γυναικών. Οι προληπτικές συμβουλές για τις κήλες περιλαμβάνουν την αποφυγή δραστηριοτήτων που θα μπορούσαν να προκαλέσουν αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης, καθώς και την ενδυνάμωση του κοιλιακού τοιχώματος. Ορισμένοι παράγοντες που ευνοούν τη δημιουργία κηλών ή την επιδείνωσή τους είναι οι εξής:

  • Άρση μεγάλου βάρους. Η αιφνίδια ή η επαναλαμβανόμενη (συχνή) άρση βάρους αποτελεί έναν από τους γνωστότερους παράγοντες που μπορεί να προκαλέσουν την εμφάνιση κηλών.
  • Χρόνιος Βήχας. Φαινόμενο που αντιμετωπίζουν συχνότερα οι καπνιστές. Σε καταστάσεις χρόνιου βήχα επιδεινώνεται τυχόν ήδη υπάρχουσες κήλες, ενώ δεν είναι απίθανο να εμφανιστεί κάποια άλλη, σε διαφορετική εντόπιση.
  • Εγκυμοσύνη. Η αυξημένη πίεση στην κοιλία λόγω της εγκυμονούσας μήτρας σε συνδυασμό με τη χαλάρωση των κοιλιακών τοιχωμάτων σχετίζεται συχνά με την ανάπτυξη κηλών, ιδίως ομφαλοκήλης (στην περιοχή του ομφαλού).
  • Παχυσαρκία. Η διατήρηση ενός φυσιολογικού σωματικού βάρους έχει πολλαπλά οφέλη στην υγεία και σωματική ευεξία. Η υψηλή ενδοκοιλιακή πίεση λόγω της αυξημένης εναπόθεσης σπλαγχνικού λίπους σε παχύσαρκα άτομα, συμβάλλει ισχυρά στην εμφάνιση κηλών του κοιλιακού τοιχώματος. Η απώλεια βάρους, όχι μόνο ελαττώνει την πιθανότητα δημιουργίας νέας, αλλά είναι και ιδιαίτερα σημαντική στην επιτυχή χειρουργική αντιμετώπιση κηλών που ήδη έχουν εμφανιστεί.
  • Δυσκοιλιότητα. Πολλοί άνθρωποι που πάσχουν από χρόνια δυσκοιλιότητα συχνά εμφανίζουν προδιάθεση για κήλες, λόγω αυξημένης πίεσης στην κοιλία κατά την προσπάθεια για αφόδευση.
  • Έλλειψη Σωματικής Άσκησης. Με την υιοθέτηση ενός τακτικού προγράμματος γυμναστικής και σωματικής άσκησης, μειώνεται σημαντικά η πιθανότητα εμφάνισης κηλών λόγω ενδυνάμωσης του κοιλιακού τοιχώματος.

Συμπτώματα & Επιπλοκές

Τα συμπτώματα ποικίλουν και περιλαμβάνουν κυρίως ενόχληση, πόνο και τοπική διόγκωση. Η εξέλιξη των κηλών (στην καλύτερη περίπτωση) είναι η αύξηση του μεγέθους τους με την πάροδο του χρόνου, κάτι που δημιουργεί πίεση στους γύρω ιστούς και πόνο. Ωστόσο, το «κακό» σενάριο είναι η εμφάνιση μίας επιπλοκής που ονομάζεται περίσφιξη. Σε περιπτώσεις περίσφιξης, η αναπόφευκτη εξέλιξη είναι ο στραγγαλισμός του περιεχομένου των κηλών. Αυτό πρακτικά σημαίνει επαπειλούμενη νέκρωση του οργάνου που περιέχεται στις κήλες, λόγω διακοπής της παροχής αίματος σε αυτό.

Πρέπει να σημειωθεί πως κήλες με λίγα συμπτώματα δεν είναι πιο ακίνδυνες από τις κήλες με έντονα συμπτώματα. Επίσης, μια μικρή σε μέγεθος κήλη είναι πιο πιθανό να εμφανίσει περίσφιξη σε σχέση με μια μεγαλύτερη. Αυτός είναι και ο λόγος που κάθε κήλη θα πρέπει να αντιμετωπίζεται χειρουργικά (δεν πρέπει να τηρείται στάση αναμονής).

Πως αντιμετωπίζονται οι Κήλες;

Οι κήλες πρέπει να αντιμετωπίζονται άμεσα μετά τη στιγμή της διάγνωσης. Ο μοναδικός τρόπος αντιμετώπισης είναι η χειρουργική επέμβαση, αφού δεν υπάρχει φαρμακευτική ή άλλη θεραπεία. H επέμβαση έχει στόχο την ανάταξη, την επιστροφή δηλαδή στη φυσιολογική του θέση, του οργάνου που περιέχεται στην κήλη και ακολούθως τη σύγκλειση του χάσματος των κηλών με την τοποθέτηση ενός ειδικού υλικού που λέγεται πλέγμα.

Ο Γενικός Χειρουργός Δρ. Χαράλαμπος Σπυρόπουλος αναφέρεται στο παρακάτω βίντεο στη σύγχρονη αντιμετώπιση των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος με την εφαρμογή της ενδοσκοπικής αποκατάστασης ΤΕP.

Είδη κηλών

Ρομποτική Χειρουργική κηλών

Η πιο σύγχρονη προσέγγιση στη χειρουργική αντιμετώπιση των κηλών του κοιλιακού τοιχώματος είναι η ρομποτική χειρουργική κηλών. Η ρομποτική χειρουργική πρόκειται για μια επέμβαση που αποτελεί εξέλιξη της λαπαροσκοπικής χειρουργικής. Κατά τη διενέργεια της ρομποτικής επέμβασης και μετά την κατάλληλη προετοιμασία του ασθενούς, ο επιβλέπων χειρουργός βρίσκεται μπροστά σε μία ρομποτική κονσόλα, όπου με τη χρήση τελευταίας τεχνολογίας κάμερας,  έχει μεγεθυμένη, τρισδιάστατη απεικόνιση του χειρουργικού πεδίου. Μέσω ειδικών χειριστηρίων, που ονομάζονται masters ο χειρουργός χειρίζεται τους ειδικούς αρθρωτούς βραχίονες, οι οποίοι εκτελούν με απόλυτη ακρίβεια τις χειρουργικές εντολές στον ασθενή.

Οι μικρές τομές που πραγματοποιούνται κατά τη διάρκεια της επέμβασης εξασφαλίζουν άριστο αισθητικό αποτέλεσμα και ελαχιστοποίηση των μετεγχειρητικών επιπλοκών.

κήλη Kήλη: Αίτια, Συμπτώματα, Τι είναι, Τα είδη & Τρόποι αντιμετώπισης 3 κήλη κήλη

κήληκήλη

Συχνές ερωτήσεις 

Ενώ η υιοθέτηση ενός τακτικού προγράμματος γυμναστικής και σωματικής άσκησης προτείνεται ως προληπτικό μέτρο για την ενδυνάμωση του κοιλιακού τοιχώματος, η άρση μεγάλου βάρους είναι ένας από τους γνωστότερους παράγοντες που μπορεί να προκαλέσουν την εμφάνιση ή την επιδείνωση μιας κήλης.

Γενικά, συνιστάται η αποφυγή δραστηριοτήτων που αυξάνουν την ενδοκοιλιακή πίεση. Θα πρέπει να συμβουλευτείτε τον θεράποντα ιατρό σας για το είδος και την ένταση της γυμναστικής που είναι ασφαλής στην περίπτωσή σας.

Η περίσφιξη είναι μια σοβαρή επιπλοκή της κήλης, που συχνά οδηγεί σε στραγγαλισμό του περιεχομένου της.

Αυτό σημαίνει ότι διακόπτεται η παροχή αίματος στο όργανο (π.χ. τμήμα εντέρου) που περιέχεται στην κήλη, με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος νέκρωσης του οργάνου. Η περίσφιξη αποτελεί επείγουσα κατάσταση και μπορεί να κινδυνεύσει ακόμη και η ζωή του ασθενούς. Για τον λόγο αυτό, οι μη ανατάξιμες κήλες πρέπει να αντιμετωπίζονται χειρουργικά άμεσα.

Όχι. Μία πραγματική κήλη δεν υποχωρεί ούτε θεραπεύεται με φάρμακα, φυσικοθεραπεία ή με τη χρήση ζωνών/κορσέδων (οι οποίοι μπορεί να καλύπτουν προσωρινά τη διόγκωση, αλλά δεν λύνουν το πρόβλημα).

Η μόνη αποτελεσματική λύση για την αποκατάσταση του χάσματος του κοιλιακού τοιχώματος και την αποτροπή των επικίνδυνων επιπλοκών (όπως η περίσφιξη) είναι η χειρουργική επέμβαση.

Η εγκυμοσύνη αποτελεί σημαντικό παράγοντα κινδύνου, καθώς η αυξημένη πίεση στην κοιλία από τη διογκωμένη μήτρα, σε συνδυασμό με τη χαλάρωση των κοιλιακών τοιχωμάτων, μπορεί να οδηγήσει στη δημιουργία κήλης, κυρίως ομφαλοκήλης στις γυναίκες. Μπορεί επίσης να επιδεινώσει μια ήδη υπάρχουσα κήλη.

Ναι. Η αιφνίδια ή επαναλαμβανόμενη άρση μεγάλου βάρους είναι ένας από τους πιο γνωστούς παράγοντες που προκαλούν αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση, η οποία μπορεί να οδηγήσει στο σχηματισμό ή την επιδείνωση μιας κήλης. Οποιαδήποτε κατάσταση αυξάνει την πίεση (όπως ο έντονος βήχας ή η δυσκοιλιότητα) συμβάλλει στη δημιουργία της.

Η παχυσαρκία αυξάνει σημαντικά τον κίνδυνο ανάπτυξης κήλης λόγω της υψηλής ενδοκοιλιακής πίεσης που δημιουργείται από την αυξημένη εναπόθεση σπλαχνικού λίπους. Επιπλέον, η παχυσαρκία μπορεί να δυσχεράνει τη χειρουργική αποκατάσταση και να αυξήσει τον κίνδυνο υποτροπής (επανεμφάνιση) της κήλης μετά την επέμβαση.

Ναι. Το κάπνισμα είναι έμμεσος αλλά ισχυρός παράγοντας κινδύνου, κυρίως λόγω του χρόνιου βήχα που προκαλεί. Ο συχνός και έντονος βήχας αυξάνει την ενδοκοιλιακή πίεση, επιβαρύνοντας τα κοιλιακά τοιχώματα και συμβάλλοντας στη δημιουργία ή την επιδείνωση της κήλης.

Το κύριο πλεονέκτημα είναι η ελάχιστη επεμβατικότητα, η οποία μεταφράζεται σε:

  • Ελαχιστοποίηση του μετεγχειρητικού πόνου.
  • Ταχύτερη ανάρρωση και άμεση επιστροφή στις καθημερινές δραστηριότητες (συνήθως σε λίγες ημέρες).
  • Καλύτερο αισθητικό αποτέλεσμα (μικρές, σχεδόν αόρατες ουλές).
  • Μειωμένος κίνδυνος υποτροπής (επανεμφάνισης της κήλης), ειδικά στις βουβωνοκήλες.

Η χρήση του πλέγματος (συνήθως από πολυπροπυλένιο) είναι η σύγχρονη και πλέον ενδεδειγμένη μέθοδος αποκατάστασης. Το πλέγμα δρα ως υποστηρικτική ενίσχυση του αδύναμου κοιλιακού τοιχώματος, μειώνοντας δραστικά:

  • Την τάση στην περιοχή της επέμβασης (σε αντίθεση με τις παλαιότερες τεχνικές συρραφής).
  • Τον κίνδυνο υποτροπής (επανεμφάνιση της κήλης) σε βάθος χρόνου.

Μετά από μια λαπαροσκοπική/ρομποτική αποκατάσταση κήλης:

  • Νοσηλεία: Συνήθως ο ασθενής παραμένει στην κλινική για μία ημέρα.
  • Πόνος: Ο πόνος είναι ήπιος και αντιμετωπίζεται με απλά αναλγητικά.
  • Δραστηριότητες: Η επιστροφή σε ήπιες καθημερινές δραστηριότητες είναι άμεση (1-3 ημέρες). Η άρση βάρους και η έντονη σωματική άσκηση πρέπει να αποφεύγονται για περίπου 4-6 εβδομάδες, ώστε να δοθεί χρόνος στους ιστούς να επουλωθούν γύρω από το πλέγμα.

Η θεμελιώδης διαφορά έγκειται στην προσέγγιση. Στην Ανοιχτή (Κλασική) Επέμβαση, ο χειρουργός προβαίνει σε μία μεγάλη τομή στο σημείο της κήλης, αποκτώντας άμεση πρόσβαση με διατομή των ιστών. Αντίθετα, η Λαπαροσκοπική/Ρομποτική Επέμβαση είναι ελάχιστα επεμβατική, καθώς πραγματοποιείται μέσω τριών έως τεσσάρων μικρών οπών (συνήθως 0,5 – 1 εκ.), μακριά από την περιοχή της κήλης. Η προσπέλαση γίνεται έμμεσα, με τη χρήση κάμερας και ειδικών εργαλείων. Ως αποτέλεσμα, η ανάρρωση στην κλασική μέθοδο είναι συνήθως πιο αργή και συνοδεύεται από μεγαλύτερο μετεγχειρητικό πόνο, ενώ στη λαπαροσκοπική η ανάρρωση είναι ταχύτερη με ελάχιστο πόνο.

Καλεστε μας