Βουβωνοκήλη και εγκυμοσύνη, μια «ατυχής» σχέση

Η εγκυμοσύνη είναι μια συναρπαστική και όμορφη περίοδος στη ζωή μιας γυναίκας. Μια εποχή που φέρνει τεράστιες αλλαγές, όχι μόνο ως προς τον ερχομό ενός μωρού στον κόσμο, αλλά και αλλαγές στο σώμα μιας γυναίκας και στις εσωτερικές του λειτουργίες, συνολικά. Δυστυχώς, ένα ατυχές γεγονός που μπορεί να συμβεί κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης είναι η εμφάνιση μιας κήλης στο κοιλιακό τοίχωμα, όπως μιας βουβωνοκήλης. Η βουβωνοκήλη και τα συμπτώματα που προκαλεί κατά την εγκυμοσύνη χρήζουν προσοχής, προκειμένου να διασφαλιστεί η υγεία της μέλλουσας μητέρας και του εμβρύου. Δεν αποκλείεται βέβαια μια γυναίκα να έχει βουβωνοκήλη πριν την εγκυμοσύνη. Σε αυτή την περίπτωση, συνιστάται είτε η αποκατάσταση της κήλης προτού η γυναίκα μείνει έγκυος ώστε να μπορεί να εστιάσει στην ανάπτυξη ενός υγιούς μωρού χωρίς την ανησυχία και το άγχος που μπορεί να προκαλέσει η συγκεκριμένη πάθηση.

Τι είναι η βουβωνοκήλη και γιατί εμφανίζεται στην εγκυμοσύνη;

Κήλη αποκαλείται μία διόγκωση που εμφανίζεται όταν μέρος του εντέρου ή του λίπους της κοιλίας προπίπτει διαμέσου ενός αδύναμου σημείου στο κοιλιακό τοίχωμα. Έτσι, η βουβωνοκήλη είναι μια μορφή διόγκωσης που αναπτύσσεται στη βουβωνική χώρα λόγω της προβολής προς τα έξω κάποιου ενδοκοιλιακού σπλάγχνου (συνήθως ενδοκοιλιακό λίπος ή τμήμα του εντέρου), μέσω ενός αδύναμου σημείου του μυϊκού ιστού στο κάτω μέρος της κοιλιακής περιοχής. 

Γενικά, η κήλη εμφανίζεται ως απότοκο της παρατεταμένης άσκησης ενδοκοιλιακής πίεσης. Μια από τις καταστάσεις που αυξάνουν σε σημαντικό βαθμό την ενδοκοιλιακή πίεση είναι και η εγκυμοσύνη. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, το σώμα υφίσταται τεράστιες αλλαγές, τόσο ορμονικές όσο και σωματικές. Η μήτρα μεγαλώνει και πιέζει τα γύρω όργανα και τους ιστούς, αυξάνοντας την ενδοκοιλιακή πίεση. Αυτή η αυξημένη πίεση εντός της κοιλιάς μπορεί είτε να επιδεινώσει μια προϋπάρχουσα κήλη είτε να συμβάλει στην εμφάνιση μιας νέας κήλης. Επιπλέον, οι ορμόνες που εκκρίνονται κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης, ειδικά η ρηλαξίνη, χαλαρώνουν τους συνδέσμους και τους ιστούς και βοηθούν στο να «ανοίξει» η πύελος ώστε να προετοιμαστεί το σώμα για τον τοκετό. Αυτή η αυξημένη χαλάρωση όμως μειώνει και τη σταθερότητα του κοιλιακού τοιχώματος. Για τον λόγο αυτό, η βουβωνοκήλη και η εγκυμοσύνη συνδέονται στενά, ειδικά σε γυναίκες με παράγοντες κινδύνου, όπως προηγούμενες επεμβάσεις στην κοιλιά όπως μια καισαρική, διαδοχικές κυήσεις ειδικά σε σύντομα χρονικά διαστήματα, πολύδυμες εγκυμοσύνες ή οικογενειακό ιστορικό κηλών.

Συμπτώματα βουβωνοκήλης στην εγκυμοσύνη

Σε πολλές εγκύους, τα συμπτώματα της βουβωνοκήλης είναι ήπια και μπορεί να συγχέονται με τις συνηθισμένες ενοχλήσεις της εγκυμοσύνης. Ορισμένες γυναίκες παρατηρούν ένα μικρό εξόγκωμα κοντά στη βουβωνική χώρα ή στο κάτω μέρος της κοιλιάς, το οποίο μπορεί να είναι ευαίσθητο στην αφή, ειδικά μετά από πολύωρη ορθοστασία, περπάτημα ή σήκωμα βάρους. Στα δυνητικά συμπτώματα επίσης συγκαταλέγονται:

• Ήπια δυσφορία, η οποία επιδεινώνεται με τη σωματική καταπόνηση.
• Αίσθημα τραβήγματος ή βάρους στη βουβωνική περιοχή.
• Περιστασιακά, κάψιμο ή οξύ πόνο, αν η κήλη ερεθιστεί.

Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν προκαλούν όλες οι κήλες πόνο. Κάποιες είναι «αθόρυβες» και ανιχνεύονται τυχαία σε κάποια απεικονιστική εξέταση που διενεργείται για άλλο λόγο.

Βουβωνοκήλη και επιλογές θεραπείας μετά την εγκυμοσύνη

Η χειρουργική αποκατάσταση συνήθως αναβάλλεται μέχρι μετά τον τοκετό, εφόσον η κήλη δεν προκαλεί έντονα συμπτώματα ή επιπλοκές. μέχρι τότε, εφαρμόζονται συντηρητικά μέτρα αποτροπής τυχόν επιδείνωσης της πάθησης τα οποία περιλαμβάνουν αποφυγή ανύψωσης βαρών και έντονης άσκησης και γενικά αποφυγής οποιασδήποτε κατάστασης ή δραστηριότητας ευθύνεται για την αύξηση της ενδοκοιλιακής πίεσης. Να σημειωθεί πως οι κήλες κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης γενικά δεν επηρεάζουν το έμβρυο ή την ανάπτυξή του.

Μετά τον τοκετό, η πίεση στην κοιλιά μειώνεται, αλλά η κήλη δεν υποχωρεί από μόνη της. Συχνά συνιστάται χειρουργική αποκατάσταση της κήλης κατά βάση με τη λαπαροσκοπική μέθοδο, ειδικά αν υπάρχουν σχέδια για μελλοντικές κυήσεις. Η λαπαροσκοπική χειρουργική αποκατάσταση κηλών αποτελεί την τεκμηριωμένα πρώτη επιλογή, ωστόσο η ενδοσκοπική μέθοδος TEP (Totally Extraperitoneal Repair), αποτελεί ένα ακόμη πιο σύγχρονο βήμα παραπάνω στην επιτυχή αποκατάσταση μιας βουβωνοκήλης. Η επέμβαση αυτή, αν και τεχνικά απαιτητική, θεωρείται η πλέον αρμονική ελάχιστα επεμβατική χειρουργική προσέγγιση στην αντιμετώπιση της πάθησης. Έτσι, ούτε η βουβωνοκήλη αλλά ούτε και η εγκυμοσύνη θα προκαλούν πρόσθετο άγχος στις ασθενείς. Ο Γενικός Χειρουργός Χαράλαμπος Σπυρόπουλος έχει εκπαιδευτεί και μετεκπαιδευτεί για μεγάλο χρονικό διάστημα στην τεχνική TEP αλλά και σε κάθε σύγχρονη τεχνική αποκατάστασης κηλών, σε κέντρα αριστείας στο εξωτερικό, ώστε να μπορεί να απαλλάξει τους ασθενείς του από το πρόβλημα με απόλυτη ασφάλεια, ελάχιστο ρίσκο υποτροπής αλλά και ομαλή μετεγχειρητική αποκατάσταση.